Zaburzenie wzorca oddechowego i jego możliwe konsekwencje
Od początku do końca
Oddech jest czynnością, z którą rozpoczyna się i kończy życie. Jest oczekiwany podczas cudu narodzin i sygnalizuje pełne pojawienie się na świecie, z drugiej strony ten ostatni obwieszcza wieczny spoczynek. Jest składową podstawy piramidy potrzeb według Maslowa, obok przyjmowania pożywienia, nawodnienia oraz zaspokajania instynktów seksualnych. Bez jedzenia i picia człowiek jest w stanie wytrzymać kilka dni, jednak bez oddychania może wytrwać najwyżej kilka minut (poza pewnymi wyjątkami w wyniku specjalnego wytrenowania). Funkcja oddychania jest sterowana dwupoziomowo przez centralny układ nerwowy (CUN). Ośrodki korowe mózgu odpowiadają za kontrolowany i świadomie regulowany oddech, natomiast ośrodki zlokalizowane w pniu mózgu są odpowiedzialne za wytwarzanie rytmu oddechowego niezależnie od świadomości [1]. Stanowi to zabezpieczenie, że organizm nie przestanie oddychać np. podczas snu, z drugiej zaś strony człowiek ma wpływ na to, jak proces oddychania będzie przebiegał w jego ciele.
Mechanika oddychania
Oddech w ujęciu fizjologicznym nazywany jest wentylacją płuc. Jest to proces przepływu powietrza przez płuca, możliwy dzięki ruchom klatki piersiowej. Ruchy te tworzą powtarzające się cykle oddechowe, składające się z dwóch faz: wdechu oraz wydechu [1].
Wdech jest fazą czynną, w której zaangażowany jest skurcz mięśni wdechowych: przepony jako najważniejszego generatora oddechu oraz mięśni międzyżebrowych zewnętrznych pełniących funkcję pomocników. Przy bardziej aktywnym wdechu włączają się również mięśnie pochyłe szyi, mostkowo-obojczykowo-sutkowe oraz piersiowe mniejsze. W wyniku pracy tych mięśni
(skurczu) klatka piersiowa zwiększa swoją objętość w trzech wymiarach: górno-dolnym, przednio-tylnym oraz poprzecznym [1–3].
(...)
Cały test znajdziecie w bikeBoard 3/2019. Możesz też kupić e-wydanie.
Dodano: 2019-03-18
Autor: Aleksandra Kaczmarek
Reklama
