Dobór chwytów kierownicy
Chwyty kierownicy (z ang. grip), to jeden z najmniej rzucających się w oczy komponentów roweru. A to przecież, po pedałach i siodełku, nasz trzeci punkt styku z rowerem. Wcale nie mniej ważny!
Od doboru chwytów zależy i bezpieczeństwo, i komfort. Gripy muszą przede wszystkim zapewnić pewne trzymanie kierownicy. Ale równie ważne jest tłumienie drgań, na które narażone są nasze dłonie. Wielogodzinna jazda terenowa może stać się nieziemską rozkoszą lub koszmarem. Warto dobrze je dobrać.
Kształt
Znakomita większość chwytów ma przekrój okrągły lub wielokątny wpisany w okrąg. Dodatkowo od kilku lat dostępne są chwyty tzw. ergonomiczne. Ich kształt odpowiada ułożeniu dłoni na kierownicy. Są spłaszczone i wygięte, a mocno wydłużona część tylna podpiera całe śródręcze. Wielkość wydłużenia może być różna.
Dobór zależy od wielkości dłoni i powierzchni, jaką chcemy wykorzystywać do rozłożenia naszej masy spoczywającej na gripie. Aby jeszcze zwiększyć ich ergonomię, producenci różnicują zastosowane materiały w zależności od miejsca kontaktu. Niektórzy producenci integrują chwyty z mniejszymi lub większymi rogami. Średnicę (lub wielkość - w przypadku ergonomicznych) chwytów należy dobrać do wielkości swoich dłoni i długości palców. Chwyt musi przede wszystkim zapewnić maksymalnie pewne trzymanie kierownicy. Zbyt gruby - którego nie damy rady objąć - odpada!
Materiały
Do wykonania tej części chwytów, która ma kontakt z dłonią, producenci stosują różne materiały. Najlżejsze w całości wykonane są z pianki lub gąbki. Wykazują się bardzo dobrym tłumieniem drgań i zapewniają pewny uchwyt. Ich wadami są: nasiąkanie wodą (także potem), niewielka trwałość oraz tendencja do zgniatania się. Wadom tym zapobiega dodanie zewnętrznej warstwy z tworzywa sztucznego (np. kevlar, siateczka) lub skóry naturalnej. Bardzo popularnym materiałem na chwyty są różne rodzaje gumy. Aby zwiększyć z jednej strony pewność chwytu, a z drugiej tłumienie drgań, często spotykane jest łączenie gum o różnych twardościach lub dodawanie wkładek żelowych. Jednak takie chwyty mają większą masę. Wiele gripów ma na powierzchni wytłoczony jakiś wzór (np. logo). Poprawia to uchwyt, zapobiega ślizganiu spoconych dłoni i ułatwia odprowadzanie wilgoci. Sam wzór nie może jednak być zbyt ostry, zwłaszcza gdy tworzywo jest twarde, gdyż długa jazda może prowadzić do powstania odgniotów i odcisków.
Dobór i mocowanie
Większość chwytów ma ok. 130 mm szerokości. Jednak jeżeli w rowerze mamy manetki obrotowe lub chcemy założyć rogi, to musimy zastosować chwyty węższe. Chwyty z pianki, gąbki i część gumowych łatwo skrócić, np. ostrym nożem. Natomiast zwykle nie ma możliwości zwężenia chwytów skręcanych obejmami.
Od doboru chwytów zależy i bezpieczeństwo, i komfort. Gripy muszą przede wszystkim zapewnić pewne trzymanie kierownicy. Ale równie ważne jest tłumienie drgań, na które narażone są nasze dłonie. Wielogodzinna jazda terenowa może stać się nieziemską rozkoszą lub koszmarem. Warto dobrze je dobrać.
Kształt
Znakomita większość chwytów ma przekrój okrągły lub wielokątny wpisany w okrąg. Dodatkowo od kilku lat dostępne są chwyty tzw. ergonomiczne. Ich kształt odpowiada ułożeniu dłoni na kierownicy. Są spłaszczone i wygięte, a mocno wydłużona część tylna podpiera całe śródręcze. Wielkość wydłużenia może być różna.
Dobór zależy od wielkości dłoni i powierzchni, jaką chcemy wykorzystywać do rozłożenia naszej masy spoczywającej na gripie. Aby jeszcze zwiększyć ich ergonomię, producenci różnicują zastosowane materiały w zależności od miejsca kontaktu. Niektórzy producenci integrują chwyty z mniejszymi lub większymi rogami. Średnicę (lub wielkość - w przypadku ergonomicznych) chwytów należy dobrać do wielkości swoich dłoni i długości palców. Chwyt musi przede wszystkim zapewnić maksymalnie pewne trzymanie kierownicy. Zbyt gruby - którego nie damy rady objąć - odpada!
Materiały
Do wykonania tej części chwytów, która ma kontakt z dłonią, producenci stosują różne materiały. Najlżejsze w całości wykonane są z pianki lub gąbki. Wykazują się bardzo dobrym tłumieniem drgań i zapewniają pewny uchwyt. Ich wadami są: nasiąkanie wodą (także potem), niewielka trwałość oraz tendencja do zgniatania się. Wadom tym zapobiega dodanie zewnętrznej warstwy z tworzywa sztucznego (np. kevlar, siateczka) lub skóry naturalnej. Bardzo popularnym materiałem na chwyty są różne rodzaje gumy. Aby zwiększyć z jednej strony pewność chwytu, a z drugiej tłumienie drgań, często spotykane jest łączenie gum o różnych twardościach lub dodawanie wkładek żelowych. Jednak takie chwyty mają większą masę. Wiele gripów ma na powierzchni wytłoczony jakiś wzór (np. logo). Poprawia to uchwyt, zapobiega ślizganiu spoconych dłoni i ułatwia odprowadzanie wilgoci. Sam wzór nie może jednak być zbyt ostry, zwłaszcza gdy tworzywo jest twarde, gdyż długa jazda może prowadzić do powstania odgniotów i odcisków.
Dobór i mocowanie
Większość chwytów ma ok. 130 mm szerokości. Jednak jeżeli w rowerze mamy manetki obrotowe lub chcemy założyć rogi, to musimy zastosować chwyty węższe. Chwyty z pianki, gąbki i część gumowych łatwo skrócić, np. ostrym nożem. Natomiast zwykle nie ma możliwości zwężenia chwytów skręcanych obejmami.
Strict Standards: Only variables should be passed by reference in /home/bikeboard/domains/bikeboard.pl/public_html/smarty/plugins/function.x_paginator.php on line 35
Dodano: 2010-04-30
Autor: Tekst: Piotr Kisielewski
Reklama
